Δικαίωση και εξευτελισμός

Επιτέλους χαμόγελα. Μια κραυγή ανακούφισης. Ένα ξεφύσημα που αναδύει όλη την συσσωρευμένη πίεση που νιώθει εδώ και δυο χρόνια ο οργανισμός Άρης, επειδή τόλμησε να υψώσει ανάστημα. Τα μαντάτα που έφτασαν από την Λοζάνη νωρίς το πρωί κάνουν τη σημερινή μέρα λίγο πιο ξεχωριστή για τον Άρη και φυσικά βάζουν φωτιά στα πλέι-οφ από τα οποία πολλοί θα ήθελαν να δουν την ομάδα της Θεσσαλονίκης να μην συμμετέχει. Ποιοι; Όσοι ενορχήστρωσαν αυτήν την υπόθεση Λάσκοφ, όσοι πανηγύριζαν για τις αποφάσεις των εγχώριων οργάνων της ΕΠΟ, αποφάσεις που εκδόθηκαν ώρες πριν την αντικατάστασή τους, μια υπόθεση απίστευτη, ένα προϊόν «καμαρίλας», μια αφορμή για να τα βροντήξει και να φύγει από την προεδρία της ΕΠΟ ο πρώην αρχηγός της Εθνικής Ελλάδος διατρανώνοντας την αντίθεσή του.

Μια απόφαση που λίγες μέρες πριν από την έναρξη του φετινού πρωταθλήματος ναρκοθέτησε μια ολόκληρη προσπάθεια που ετοιμαζόταν να κάνει ο Άρης, προκαλώντας μια σειρά από προβλήματα αγωνιστικής, οικονομικής και ψυχολογικής φύσεως. Δεν είναι λίγο για ένα ολόκληρο σχεδόν πρωτάθλημα το club να κουβαλάει στις πλάτες του μια άδικη- όπως αποδείχθηκε και όπως υποδείκνυαν όλα τα πραγματικά περιστατικά - απόφαση και να αναγκάζεται με το καλημέρα να κυνηγάει την… ουρά του και τους άλλους. Φάνηκε ότι ο οργανισμός δυσκολεύτηκε να το διαχειριστεί. Τον επηρέασε και ήταν σαν ένα αγκάθι που τον ενοχλούσε. Ένας βρόγχος στο λαιμό που δεν του επέτρεπε να ανασάνει. Και κάτι ακόμη, μια αιτία αμφισβήτησης του Καρυπίδη και των επιλογών του να μην «χωρίσει την Ελλάδα στην μέση», να μην τραμπουκίσει υπαινισσόμενος «ορδές αγανακτισμένων», να μην απαιτήσει νομοθετική ρύθμιση ή εκ νέου εκδίκαση της υπόθεσης από «αρεστούς», να αναλάβει πλήρως το βάρος της ευθύνης που αναλογεί σε έναν ηγέτη ζητώντας τη ματαίωση προγραμματισμένων συγκεντρώσεων των Αρειανών ενόψει ΔΕΘ, και με μοναδικό πλην όμως τεράστιο όπως αποδείχθηκε όπλο το δίκιο του Άρη να καταφύγει στο CAS συγκεντρώνοντας δυνάμεις, νομικά επιχειρήματα και κατάλληλο νομικό επιτελείο προς ένα στόχο: δικαίωση σε διεθνές δικαστήριο που θα αποδείξει αφενός το δίκιο του Άρη, αφετέρου θα ξεγυμνώσει τα εγχώριο «δικαιοδοτικά» όργανα μιας παραπαίουσας ΕΠΟ.

Η απόφαση αυτή καθαυτή συνεπώς συνιστά και ένα ηχηρό ράπισμα στην ΕΠΟ και τις επιτροπές της, αφού το ανώτατο ελβετικό αθλητικό διαιτητικό δικαστήριο και όχι κάποιο… συνοικιακό, ουσιαστικά με την απόφασή του, εκθέτει την ομοσπονδία και τον τρόπο που λειτουργούν οι επιτροπές της. Δεν επέστρεψε πίσω την υπόθεση, δηλώνοντας αναρμόδιο όπως έκανε με την υπόθεση συνιδιοκτησίας στον ΠΑΟΚ. Δήλωσε κοινώς την αρμοδιότητά του εξετάζοντας από την αρχή και σε βάθος μια υπόθεση που φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού διάτρητη νομικά. Χωρίς να ξέρουμε ακόμη το σκεπτικό πάνω στο οποίο βασίστηκε ο δικαστής, και το οποίο θα φωτίσει άγνωστες πτυχές, είναι προφανές ότι απορρίπτει τους ισχυρισμούς τόσο της επιτροπής (τελικώς μη) δεοντολογίας, όσο και του διαιτητικού της ΕΠΟ αφού δέχτηκε ότι δεν αποδεικνύεται συμμετοχή ανθρώπου της κιτρινόμαυρης ΠΑΕ στην πλαστογραφία.

Για τον ίδιο τον Θόδωρο Καρυπίδη και τον αποθανόντα ξάδελφό του είναι και μια ηθική δικαίωση. Μια νίκη σε προσωπικό επίπεδο γιατί από την πρώτη στιγμή πίστεψε στην ανατροπή της άδικης απόφασης και μάλιστα δεν είχε διστάσει να προτρέψει τον κόσμο της ομάδας να μην… βγει στους δρόμους λίγα 24ωρα πριν τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Είναι η πρώτη μεγάλη δικαίωση απέναντι στην… εξυγιαντική ΕΠΟ που -να μην ξεχνάμε- τον έχει σύρει σε μια ακόμη μεγάλη και κοστοβόρα σε οικονομικό και ηθικό επίπεδο διαδικασία με την υπόθεση Ντούρμισαϊ και την συνεπακόλουθη απαγόρευση μεταγραφών που έχει επιβληθεί και βρίσκεται ακόμη σε δικαστική εκκρεμότητα.

Οι περιστάσεις μου επιτρέπουν και μια προσωπική δημοσιογραφική δικαίωση, καθώς από την πρώτη – πρώτη στιγμή, όταν έλαβα γνώση των πραγματικών γεγονότων και εγγράφων και των ακροβατισμών που επέδειξαν τα εγχώριο δικαιοδοτικά όργανα, μίλησα και έγραψα για μια διάτρητη απόφαση με οσμή αν όχι δυσωδία σκανδάλου που δεν μπορεί να σταθεί νομικά σε κανένα απολύτως δικαστήριο δημοκρατικής χώρας, πολύ δε περισσότερο στο CAS. Θα μπορούσα να ονοματίσω έναν προς έναν όσους με αφορμή την μη νόμιμη απόφαση των επιτροπών της ΕΠΟ σπεκουλάρισαν αναπαράγοντας ασύστολα ψεύδη και ιδιοτελείς προφητείες, φτάνοντας μέχρι το σημείο ανερυθρίαστα και έχοντας «αποσυνδεθεί» από τον αυτοσεβασμό να ομιλούν και να γράφουν περί… υποβιβασμού του Άρη λόγω της υπόθεσης Λάσκοφ. Θα δείξω μεγαλοψυχία όμως και αυτοσεβασμό ως ένα σημείο.

Αλλά δεν θα χαριστώ στον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Ποντίων Φιλάθλων Ποδοσφαίρου (ναι υπάρχει και τέτοιος) που στα μέσα του περασμένου Σεπτέμβρη εξέδωσε μια κατάπτυστη και γεμάτη εμπάθεια ανακοίνωση εναντίον του Θόδωρου Καρυπίδη, με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς για μια υπόθεση που αφορούσε την αθλητική δικαιοσύνη. Μπορούν τώρα να την πάρουν όλη αυτήν την απίστευτη και πρωτοφανή ανακοίνωση και θα ήθελα με χαρά να τους παροτρύνω που να την βάλουν, αλλά σέβομαι το χώρο και τον εαυτό μου. Θα ήθελα επί της ευκαιρίας επίσης να τους καθησυχάσω με αφορμή την πλήρη δικαίωση ότι μπορούν να είναι περήφανοι για τον πόντιο Καρυπίδη και τελικώς αν ψάχνουν σώνει και ντε κάποιον πόντιο που ντροπιάζει, ας κοιτάξουν λίγο καλύτερα, παραπέρα, παραδίπλα, πάνω, κάτω, μέσα τους.

Για τον Άρη, η απόφαση έρχεται σε μια στιγμή που η ομάδα ετοιμαζόταν να παίξει τα ρέστα της την Κυριακή για να μπει στην εξάδα και να εξαντλήσει τις πιθανότητες διεκδίκησης του τελευταίου εναπομείναντα στόχου. Ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Πλέον αυτό θα το κάνει με μεγαλύτερη άνεση, λιγότερο άγχος στις πλάτες της και σαφώς διαφορετική ψυχολογία. Για τον Άρη που ήδη μετέβη σε μια νέα κατάσταση με την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία εδώ και δυο εβδομάδες, ο στόχος από εδώ και πέρα στο μίνι πρωτάθλημα των πλέι-οφ είναι ένας. Η 3η θέση ούτως ώστε να μην τον απασχολεί ποιος θα κατακτήσει το κύπελλο. Δεν θα είναι εύκολος, αλλά απολύτως εφικτός. Το γκρουπ αποκτά ένα νέο αυξημένο κίνητρο να κλείσει μια «περίεργη» χρονιά με θετικό πρόσημο.

ΥΓ. Πως μπορεί να αισθάνεται άραγε σήμερα ο Άκης Μάντζιος που κουβαλούσε και υπέμεινε μαζί με τους ποδοσφαιριστές του όλους αυτούς τους μήνες μια άδικη και επιζήμια όπως αποδείχθηκε για την ομάδα, αφαίρεση βαθμών; Δίχως ποτέ να το επικαλεστεί ως δικαιολογία, πλήρως το μάρμαρο, αφού όταν έφυγε η ομάδα δεν είχε 30 αλλά 36 βαθμούς. Εντός στόχου και εντός πλέι-οφ δηλαδή.